[color=#0000ff]. مهم نیست عمر کوتاه باشد یا بلند مهم ، نفس هایی ست که [u]با تو کوتاه[/u] و [u]بی تو بلند [/u]کشیده می شود . . .[/color]

[b][b] بهـ گمـــــــــانم در زنــــــــدگی هرکس بـــــاید یک نفر باشد... مرد و زن بـــــــودنش مهــــــــــم نیست... فقط باید یــــــک نفــــــــر باشد... یک آدم ... یک دوســــــت... یک همـــــــدم... یک رفیـــــــــق... یک نفـــــــــر که جــــــــویای حالـــــــــت باشد... که نگرانـــــــت باشد... که تو را بهتـــــــر از خــــــــودت بشناسد... یک نفر که شماره اش را بگیری و بگویی حالم بد است.. شنیدن همین یک جمله کافیست تا کار وزندگی اش را تعطیل کند... و به سرعت باد خودش را به تو برساند... آخر خوشبختـــــــــیست یک نفر در زنـــــــــدگیت باشد... که تنها نباشی ... که تنـــــــــــها نمــــــــــــانی[/b][/b]

[b]به کلینیک خدا رفتم تا چکاپ همیشگی ام را انجام دهم، فهمیدم که بیمارم... خدا فشار خونم را گرفت، معلوم شد که لطافتم پایین آمده. زمانی که دمای بدنم را سنجید، دماسنج ۴۰ درجه اضطراب نشان داد. آزمایش ضربان قلب نشان داد که به چندین گذرگاه عشق نیاز دارم، تنهایی سرخرگ هایم رامسدود کرده بود ...و آنها دیگر نمی توانستند به قلب خالی ام خون برسانند. به بخش ارتوپدی رفتم چون دیگر نمی توانستم با دوستانم باشم و آنها را در آغوش بگیرم.براثر حسادت زمین خورده بودم و چندین شکستگی پیدا کرده بودم ... فهمیدم که مشکل نزدیک بینی هم دارم، چون نمی توانستم دیدم را از اشتباهات اطرافیانم فراتر ببرم. زمانی که از مشکل شنوایی ام شکایت کردم معلوم شد که مدتی است که صدای خدا را آنگاه که در طول روز با من سخن می گوید نمی شنوم ! خدای مهربان برای همه این مشکلات به من مشاوره رایگان داد و من به شکرانه اش تصمیم گرفتم از این پس تنها از داروهایی که در کلمات راستینش برایم تجویز کرده است استفاده کنم: هر روز صبح یک لیوان قدردانی بنوشم. قبل از رفتن به محل کار یک قاشق آرامش بخورم. هر ساعت یک کپسول صبر، یک فنجان برادری و یک لیوان فروتنی بنوشم. زمانی که به خانه برمیگردم به مقدار کافی عشق بنوشم. و زمانی که به بستر می روم دو عدد قرص وجدان آسوده مصرف کنم...[/b]

[b]تن تو نازک و نرمه مثل برف تن من جون میده پر پر بزنه زیر تگرگ دست باد پر میده برگو رو هوا اما من موندنیم تا برسه دستایه مرگ نفسم این خاکه خون گرمم پاکه نفسم این خاکه خون گرمم پاکه من از تبار پاک آریایی قشنگ ترین قصیده رهائی هوای عشق تازه نیست تو رگهام تن نمیدم به رنگ کهربائی[/b] [b]نفسم این خاکه خون گرمم پاکه نفسم این خاکه خون گرمم پاکه واسه رفتن دیگه دیره تن من اینجا اسیره خاک اینجا چه عزیزه عاشق قدیمی پیره من از تبار پاک آریایی قشنگ ترین قصیده رهایی هوای عشق تازه نیست تو رگهام تن نمیدم به رنگ کهربائی نفسم این خاکه خون گرمم پاکه نفسم این خاکه خون گرمم پاکه واسه رفتن دیگه دیره تن من اینجا اسیره خاک اینجا چه عزیزه عاشق قدیمی پیره نفسم این خاکه خون گرمم پاکه نفسم این خاکه خون گرمم پاکه[/b]

این تو نیستی که مرا از یاد برده ای این منم که به یادم اجازه نمیدهم حتی از نزدیکی ذهن تو عبور کند... صحبت از فراموشی نیست... صحبت از لیاقت است . !