[b]سردم شده است و از درون می سوزم حالا شده کار هر شب و هر روزم تو شعر مرا بپوش سرما نخوری من دکمه ی این قافیه را می دوزم[/b]

[b][b]میدونی!! برای بعضی ها نباید خودت باشی... باید یکی شبیه خودش باشی..[/b][/b]:?

[b]روزها، همه زود گذرند چرا ترس؟ این همه اندوه بى دلیل براى چیست؟ هیچ چیزى همیشگى نیست فردا که بیاید، امروز فراموش شده است تابستان داغ امسال هم تمام شد اگر میوه آرزویت هنوز کال است غصه نخور شاید آرزویت انار سرخی باشد که برای رسیدن محتاج خورشید کم رمق پاییز است![/b]

" حیـات قلب در گریـه است"... و آن، [b](( قتیـل العبـرات))[/b]، شهیــد شد، تا ما بگرییم... (سیـد مرتـضی آویـنـی)

[b]ای خـدا ای عاشقانه ی دل من... گفتی ؛ فاصله ات با من یک نفس است... گفتی ؛ تو از اهل زمین جدا شو... من سکوتت را معنا میکنم... گفتی ؛ دغدغه هایت مال من ، من عشقت را شاعری میکنم... هان...!! ای آرامش مطلق... دلم تو را میخواهد ، همین کنار ، نزدیک نزدیک ، بی ترس فرداها... دلم میخواهد تنها تو را نفس بکشد... دلم تویی را میخواهد که مصفایش کنی... من ؛ هنوز شبیه خودم هستم پس :به حرمت تمام عاشقانه ها... حال دلم را خوب کن ...حواست را پرت آرزوهایم کن... دیر که جواب میدهی نگران میشوم ، نگران بی خودی های زندگی... ای گرمترین مأمن... مرا چنان در آغوش بگیر که حتی لحظه ها هم جرات گذشتن نکنند...[/b]