روز هـــــا میگذرنـــــــد

و من هر روز...
دنیا را بیشتر میشناسم،
عاقل تر میشوم
و محتاط تر...

نمیدانم
شاید فقط ترسو تر میشوم...

اما این را میدانم که...
دیگر کم تر رویا میبافم،
دیر تر آدم ها را باور میکنم،
کمتر از زشتی ها تعجب میکنم،
و
بیشتر احساساتم را نادیده میگیرم.

روز ها میگذرد
و من هر روز
بیشتر از دنیای سادگی ام فاصله میگیرم...

در حبس ابد مانده این دل من
کجایی که ببینی چه اشوبیست در دل من

یک بار تو را بدم کفایتت نبود؟
چی گفتم اصلا اشک ادم در میاد

تو را هر لحظه به خاطر می آورم
بی هیچ بهانه ای
شاید دوست داشتن همین باشد . . .

خیلی سخته که بغض داشته باشی اما نخوای کسی بفهمه

خیلی سخته که عزیزترینت ازت بخواد فراموشش کنی

خیلی سخته که روز تولدت همه بهت تبریک بگن جز اونی که فکر میکنی به خاطرش زنده ای

خیلی سخته که غرورت رو به خاطر یه نفر بشکنی بعد بفهمی دوستت نداره

خیلی سخته که همه چیزت رو به خاطر یه نفر از دست بدی اما اون بگه نمیخوامت

خیلی سخته که وقتی چند روز ازش بی اطلاع باشی ، نبینیش و وقتی بیاد ازش بپرسی کجا بودی بگه به تو چه

خیلی سخته که حس و دوست داشتنت رو باور نکنه ، درک نکنه تو وجودش نریزه

خیلی سخته که بهش اعتماد داشته باشی بیشتر از همه ولی بخاطر یک دروغ که خیلی کوچیک باشه ازش متنفر بشی