گل چیده ام براى تو اما ببخش که... گل هاى من به نرگس مستت نمى رسند گفتند: رفته اى به سفرهاى دورتر جایى که دست هام به دستت نمى رسند ابوالفضل حبیبی

[quote][div][b]lord_پروازه[/b][/div][div]http://kolobok.us/smiles/artists/laie/Laie_75B.gif[/div][/quote] استغفر الله :shock:

[color=#008000]قصه نیستم که بگویی نغمه نیستم که بخوانی صدا نیستم که بشنوی یا چیزی چنان که ببینی یا چیزی چنان که بدانی من درد مشترکم مرا فریاد کن ...[/color]

[color=#008000]من از تمام دنیا فقط آن دایره مشکی چشمان تو را می خواهم وقتی که در شفافیتش بازتاب عکس خودم را می بینم[/color]

[color=#008000]چرا به یاد نمی آورم؟! من آدمی را دوست می داشتم. ستاره و ارغوان را دوست می داشتم. شکوفه و سیگار و خیابان را دوست می داشتم. گردهمائی گمان های کودکانه را دوست می داشتم. نامه ها ، ترانه ها وغروب های هر پنجشنبه را دوست می داشتم. آواز و انار و آهو را دوست می داشتم. من نمی دانم، من همه چی را دوست می داشتم … چرا به یاد نمی آورم؟! گفتم از کنار پنجره، از روبروی آن کلاغ که بر آنتن بامی کهنه می لرزد، از روبروی تماشای ماه، از کنار تفکری تشنه، کنار می آیم. گفتم کنار می آیم، اما نه با هر کسی، اما کنار ترا دوست می دارم، اما دوست داشتن را … دوست می دارم. چرا به یاد نمی آورم؟ جنبش خاموش خواب های ماه، توهم دیدار کسی در انتهای جهان، تعبیر غزلی از حوالی حافظ، و سؤالی ساده از کودکی یتیم، گویا اواسط زمستان بود، که من راه خانه ای را گم کردم. من از شمارش پله ها هنوز می ترسم. [/color]