[b]من بودم و تنهایی و یک راه بی انتها یک عالم گله و خدایی بی ادعا گم شده بودم میان دیروز و فردا تا تو را یافتم.. با تو خودم را یافتم صدایت در گوشم پیچید نگاهت در چشمانم نقش بست نشان دادی به من آنچه بودم آری، با تو رسیدم من به اوج خودم نامم را خواندی.. گفتی بارانم بارانی شد دل و چشمانم آری بارانی شدم تا ببارم اما ای کاش بدانی تویی آسمانم بی تو نه معنا دارد باران نه معنا دارد خورشید و نه رنگین کمان ای که شبیه تر از خود به منی بگو تا آخر راه با من هم قدمی[/b]

[quote][div][b]amir7236[/b][/div][div]باران از جنس من است و من از جنس باران هر دو بی هدف می باریم به امید رویش یک امید از جنس عطر تنت ! زود برگرد ؛ باران نزدیکــ است ![/div][/quote] ---------- :icon_1:

تلخ ترین قصه دنیاست : صبح تا شب بخندی اما شب تا صبح تنهایی سیگار بکشی ..!

دل هواشو کرد دل است دیکه بعضی وقتا بیجا هوایه نفسشو میکنه ...

زندگی، مثل تکه ای گوشت است :| همیشه نمیتوان با کارد و چنگال بُرید و با متانت پیش رفت... بعضی مواقع باید وحشی شد و به دندان کشید... :| (از بیانات خودم، همین الان یهویی)