پسر، دختر را در یک مهمانی ملاقات کرد. آخر مهمانی، دختر را به نوشیدن یک قهوه دعوت کرد، دختر شگفت زده شد اما از روی ادب، دعوتش را قبول کرد. در یک کافی شاپ نشستند، پسر عصبی تر از آن بود که چیزی بگوید، دختر احساس راحتی نداشت و با خودش فکر می کرد “خواهش می کنم اجازه بده برم خونه…” . یکدفعه پسر پیش خدمت را صدا کرد، “میشه لطفا یک کم نمک برام بیاری؟ می خوام بریزم تو قهوه ام.” همه بهش خیره شدند، خیلی عجیبه! چهره اش قرمز شد اما اون نمک رو ریخت توی قهوه اش و اونو سرکشید. دختر با کنجکاوی پرسید، “چرا این کار رو می کنی؟” پسر پاسخ داد، “وقتی پسر بچه کوچیکی بودم، نزدیک دریا زندگی می کردم، بازی تو دریا رو دوست داشتم، می تونستم مزه دریا رو بچشم مثل مزه قهوه نمکی. حالا هر وقت قهوه نمکی می خورم به یاد بچگی ام می افتم، یاد زادگاهم، برای شهرمون خیلی دلم تنگ شده، برای والدینم که هنوز اونجا زندگی می کنند.” همینطور صحبت می کرد، اشک از گونه هایش سرازیر شد. دختر شدیداً تحت تاثیر قرار گرفت، یک احساس واقعی از ته قلبش، مردی که می تونه دلتنگیش رو به زبون بیاره، اون باید مردی باشه که عاشق خونوادشه، هم و غمش خونوادشه و نسبت به خونوادش مسئولیت پذیره… بعد دختر شروع به صحبت کرد، در مورد زادگاه دورش، بچگیش و خانواده اش. مکالمه خوبی بود، شروع خوبی هم بود. آنها ادامه دادند به قرار گذاشتن. دختر متوجه شد در واقع اون مردیه که تمام انتظاراتش رو برآورده می کنه: خوش قلبه، خونگرمه و دقیق. اون اینقدر خوبه که مدام دلش براش تنگ میشه! ممنون از قهوه نمکی! بعد قصه مثل تمام داستانهای عشقی زیبا شد، پرنسس با پرنس ازدواج کرد و با هم در کمال خوشبختی زندگی می کردند….هر وقت می خواست قهوه برایش درست کند یک مقدار نمک هم داخلش می ریخت، چون می دانست که با اینکار لذت می برد. بعد از چهل سال مرد در گذشت، یک نامه برای زن گذاشت، ” عزیزترینم، لطفا منو ببخش، بزرگترین دروغ زندگی ام رو ببخش. این تنها دروغی بود که به تو گفتم: ” قهوه نمکی”. یادت میاد اولین قرارمون رو؟ من اون موقع خیلی استرس داشتم، در واقع یک کم شکر می خواستم، اما هول کردم و گفتم نمک. برام سخت بود حرفم رو عوض کنم بنابراین ادامه دادم. هرگز فکر نمی کردم این شروع ارتباطمون باشه! خیلی وقت ها تلاش کردم تا حقیقت رو بهت بگم، اما ترسیدم، چون بهت قول داده بودم که به هیچ وجه بهت دروغ نگم… حال من دارم می میرم و دیگه نمی ترسم که واقعیت رو بهت بگم، من قهوه نمکی رو دوست ندارم، چون خیلی بدمزه است… اما من در تمام زندگیم قهوه نمکی خوردم! چون تو رو شناختم، هرگز برای چیزی تاسف نمی خورم چون این کار رو برای تو کردم. تو رو داشتن بزرگترین خوشبختی زندگی منه. اگر یک بار دیگر بتونم زندگی کنم هنوز می خوام با تو آشنا بشم و تو رو برای کل زندگی ام داشته باشم حتی اگه مجبور باشم دوباره قهوه نمکی بخورم. ” اشک هایش کل نامه را خیس کرد. یک روز، یه نفر از او پرسید، ” مزه قهوه نمکی چطور است؟ اون جواب داد “خیلی شیرین” !

ا مردی که در حال عبور بود برخورد کردم اووه !! معذرت میخوام… من هم معذرت میخوام , دقت نکردم … ما خیلی مؤدب بودیم ، من و این غریبه خداحافظی کردیم و به راهمان ادامه دادیم اما در خانه با آنهایی که دوستشان داریم چطور رفتار می کنیم کمی بعد ازآنروز، در حال پختن شام بودم.دخترم خیلی آرام کنارم ایستاد همینکه برگشتم به اوخوردم وتقریبا” انداختمش با اخم گفتم: ”اه !! ازسرراه برو کنار“ قلب کوچکش شکست و رفت نفهمیدم که چقدر تند حرف زدم وقتی توی رختخوابم بیدار بودم صدای آرام خدا در درونم گفت: وقتی با یک غریبه برخورد میکنی ، آداب معمول را رعایت میکنی اما با بچه ای که دوستش داری بد رفتار میکنی برو به کف آشپزخانه نگاه کن. آنجا نزدیک در، چند گل پیدا میکنی. آنها گلهایی هستند که او برایت آورده است. خودش آنها را چیده. صورتی و زرد و آبی آرام ایستاده بود که سورپرایزت بکنه هرگز اشکهایی که چشمهای کوچیکشو پر کرده بود ندیدی در این لحظه احساس حقارت کردم اشکهایم سرازیر شدند. آرام رفتم و کنار تختش زانو زدم بیدار شو کوچولو ، بیدار شو. اینا رو برای من چیدی؟ گفتم دخترم واقعاً متاسفم از رفتاری که امروز داشتم نمیبایست اون طور سرت داد بکشم گفت :اشکالی نداره من به هر حال دوستت دارم مامان من هم دوستت دارم دخترم و گلها رو هم دوست دارم مخصوصا آبیه رو گفت : اونا رو کنار درخت پیدا کردم ورشون داشتم چون مثل تو خوشگلن میدونستم دوستشون داری ، مخصوصا آبیه رو … آیا میدانید که اگر فردا بمیرید شرکتی که در آن کار میکنید به آسانی در ظرف یک روز برای شما جانشینی می آورد؟ اما خانواده ای که به جا میگذارید تا آخر عمر فقدان شما را احساس خواهد کرد. و به این فکر کنید که ما خود را وقف کارمیکنیم و نه خانواده مان !

[b]ارامتر قضاوت کن و کمی بیشتر نگاه کن شاید پشت ان نگاه ؛ببینی ،دریایی از عشق در تلاطم است[/b] خب بچه ها دفتر نقاشی هاتونو باز کنید و شروع کنید به کشیدن هر کس برا خودش بکشه .زنگ اخره کسی شلوغ بازی در نیاره معلم که روی صندلی تکیه زده بود و خستگی تدریس صورتشو درهم کرده بود باز به آرش پسر کنار پنجره نشسته کلاس خیره شد معلم خشمگینانه صدا زد . ارش کجا رو نگاه میکنی مگه نگفتم شروع کنید به نقاشی کردن سریع باش ارش با حالتی مغضوب و صدایی گرفته گفت چشم خانم وسایل نقاشی رو که کاملا نو و دست نخورده بودن از کیفش در اورد و روی میز گذاشت وهمون طور که کیف روی پاهاش بود و دستش روی زیپ کیف به صندلی خیره شد تا اینکه حضور معلم در کنارش اونو متوجه خودش کرد معلم خم شد و گفت باز دوباره کلاس نقاشی شد و تو این طوری شدی یعنی اینقدر نقاشی کشیدن برات سخته .دفترتم که همیشه سفیده چرا تو خونه تمرین نمیکنی ارش که به صندلی خیره بود با لحنی سرد گفت چشم خانم معلم ایستاد وشروع کرد به قدم زدن و همین طور که قدم میزد و نقاشی های بچه ها رو نگاه میکرد متوجه فعالیت ارش شد و اروم خودشو به میز ارش رسوند ارش مداد سیاهو محکم تو دستش گرفته بود و طوری روی برگه میکشید که میخواست که هیچ وقت پاک نشه متعجب شده بود عینکشو در اورد و دفتر رو از زیر دستش کشیدو گفت من میگم نقاشی بکشید این چیه که نوشتی دفتر رو برداشت و رفت روی صندلی نشت و ارشو صدا زد چرا حرف گوش نمیکنی ارش الان زنگ میخوره وتو هنوز یه نقاشی نکشیدی معلم ورق رو از دفتر جدا کرد و گفت مگه نگفتم نقاشی بکش این چیه نوشتی [b]دوست دارم[/b] اینو میخوای به کی بدی . خجالت نمیکشی نامه عاشقونه مینویسی .باتوهم اینو به کی میخواستی بدی ارش که اشک میریخت به ورق تو دست معلم حمله ور شد و جیق می کشید جیغ های گریان ارش که از دردی سخن میگفت که کسی قادر به درکش نبود مدرسه را پر کرده بود معلم شکه شده بود و سعی در اروم کردن ارش داشت مدیر سراسیمه به در کلاس رسید تا در باز کرد صدای زنگ به گوش رسید معلم که دستان ارشو محکم گرفته بود رو به بچه ها کردو گفت بچه ها اروم برید خونه کلاس خالی شد معلم رو به مدیر کرد.خانم لطفا به خانواده ی ارش زنگ بزنید همه به دفتر رفتن هیچ صدایی جز لبان خیس و لرزان ارش به گوش نمیرسید معلم ایستاده به حیاط چشم دوخته بود تا صدای ماشین به گوش رسید ارش که برگه نقاشی رو بقل کرده بود به حیاط دوید معلم که از پنجره نظاره گر بود با دقت نگاه میکرد پدر ارش از ماشین پیاده شد و ارشو بوسید کمی حرف زد و تنها به سمت دفتر مدیر رفت ارش که خندان شده بود به سمت مادرش که هنوز از ماشین پیاده نشده بود رفت.برگه را برعکس کرد و روی پای مادر گذاشت مادر دستانش را ارام روی برگه کشید و خواند [b]د و س ت د ا ر م[/b] معلم که از دیدن صحنه گیج شده بود صدای پدر ارش را شنید که گفت [b]آری مادرش نابیناست[/b] -------------------------------------------------------------------------------------------------------------- [b]ارامتر قضاوت کن و کمی بیشتر نگاه کن شاید پشت ان نگاه؛ ببینی ،دریایی از عشق در تلاطم است[/b] ------------------------------------------------------------------------------------------------------------- [b]خدایا پدر و مادرامونو سلامتی و عمر طولانی بده ..... الهی امین[/b]

این حرف های خداست.. خیل قشنگه.. منم زیبا که زیبا بنده ام را دوست میدارم تو بگشا گوش دل پروردگارت با تو میگوید تورا در بیکران دنیای تنهایان رهایت من نخواهم کرد رها کن غیر من را آشتی کن با خدای خود تو غیر از من چه میجویی؟ تو با هر کس به غیر از من چه میگویی؟ تو راه بندگی طی کن عزیزا من خدایی خوب میدانم تو دعوت کن مرا با خود به اشکی .یا خدایی میهمانم کن که من چشمان اشک الوده ات را دوست میدارم طلب کن خالق خود را.بجو مارا تو خواهی یافت که عاشق میشوی بر ما و عاشق میشوم بر تو که وصل عاشق و معشوق هم،اهسته میگویم، خدایی عالمی دارد تویی زیباتر از خورشید زیبایم.تویی والاترین مهمان دنیایم که دنیا بی تو چیزی چون تورا کم داشت وقتی تو را من افریدم بر خودم احسنت میگفتم مگر ایا کسی هم با خدایش قهر میگردد؟ هزاران توبه ات را گرچه بشکستی.ببینم من تورا از درگهم راندم؟ که میترساندت از من؟رها کن ان خدای دور آن نامهربان معبود.آن مخلوق خود را این منم پروردگار مهربانت.خالقت.اینک صدایم کن مرا.با قطره اشکی به پیش اور دو دست خالی خودرا. با زبان بسته ات کاری ندارم غوغای دل بشکسته ات را من شنیدم غریب این زمین خاکی ام.آیا عزیزم حاجتی داری؟ بگو جز من کس دیگر نمیفهمد.به نجوایی صدایم کن.بدان اغوش من باز است قسم بر عاشقان پاک با ایمان قسم بر اسبهای خسته در میدان تو را در بهترین اوقات اوردم قسم بر عصر روشن ، تکیه کن بر من قسم بر روز، هنگامی که عالم را بگیرد نور قسم بر اختران روشن اما دور، رهایت من نخواهم کرد برای درک اغوشم,شروع کن,یک قدم با تو تمام گامهای مانده اش با من تو بگشا گوش دل پروردگارت با تو میگوید ترا در بیکران دنیای تنهایان رهایت من نخواهم کرد

[quote][div][b]fvvf[/b][/div][div]ایول همه این مطلبارو کپی میگیرم تو مدرسه میخونم بچه ها لذت ببرن[/div][/quote] اتفقا فردا مراسم صبحگاه با کلاس ماس منم مجری شدم این شعررو که میخونم فردا