تازه یکم اوضاع خوب شده بود
شیش ماهی میگذشت که از جنگ خون روزی دور بودیم
ژنرال عالمی به عنوان فرمانده گارد سلطنتی انتخاب شد
سارگن هم که دست چپ من بود و مشاور شهر سازی بود
تازه از غرب اومده بودولی...
مردم از کشاورزی نیاز های خودشون را تامین میکردند
اما یک مشکلی وجود داشت
گینگز اعظم
ژنرال گنگز سر سفید
ماجرا از اون جا شروع شد که من فقط 25 سالم بود
پدرم سخت مریض بود و همین فرصتی شد برای قدرت طلب ها تا کشور و حکومت رو تجزیه کنند
موفق شدند
ساغر
ساغر فرمانده ارتش ما بود که برای جلوگیری از تجزیه فورا ارتشی از شوالیه آماده کرد ولی متاسفانه وسط را توسط کماندار ها کشته شد و دست راست اون لورد پرواز سپاه را هدایت کرد ولی سپاه ناپدید شد
در این مدت من به عنوان ولیعهد پادشاه بودم تولیدات ما خوب بود ولی فقط از ترس قدرت طلب ها بود
دیگه داشتم ناامید میشدیم هر روز خبر شکست ارتش ما میآمد و نقشه مون کوچکتر و کوچکتر و کوچکتر میشد
در همین هنگام بود که بزرگترین شکست ممکن رو که مشید خوردیم
رهام
فرمانده گارد سلطنتی به ما خیانت کرد
همیشه ستایشش میکردم چون با تدبیر بود
اون با لشکر از تعدادی محافظین گارد سلطنتی به لشکری نامعلوم پیوست
دیگه ارتش باقی مونده برامون دردناک بود
هر لحظه داشتیم به شکست نزدیک تر میشدیم
به یک معجزه نیاز داشتیم
که...
(قسمت اول)

به هدفمون رسیدیم
حکومت ما شروع شد
امپراطور ها تصمیمشون رو گرفتند
قرار شد که ما همه با هم متحد بشیم و در کشوری واحد باشیم اسم اون کشور پادشاهان بود
دیگه وقت عصر پادشهان بود تا بدرخشه
فورا به ژنرال های عالی رتبه عالمی , امیر,و... را احظار کردم به همشو لقب شوالیه دادم
لقبی که هر کسی لیاقتش رو نداشت
در مدت سه سال ارتشی جمع کردیم بزرگ هر مرد و پسری میتونست به ما پیوست زن ها هم در ساخت نیزه ها و تیر کمان ها کمک کردند و دور های پرستاری دیدند
همه چیز آماده بود
دستوری دادم همه ی سپاه شوالیه ها و فرمانده ها همه و همه جمع شوند وقتی زره خودمو پوشیدم سپاه رو دیدم
چقدر شبیه سپاه پدر بزرگم بود
من اون موقع کوچیک بودم ولی وقتی عظمت اون روز ها یادم میاد اشک از چشم هام جاری میشه
وقتی شمشیری که جدم بهم رسیده بود را بالا بردم ناگهان باد شدیدی به وزیدن کرد و این همون نشانه بود
من امپراطوری بودم که تاریخ گفت
کسی بودم که طلسم اژدها را نابود میکرد
و با فریادی بلند دستور حرکت دادم
چه شوقی داشت
و من با ارتش میلیونی حرکت کردیم
تمام امید هامون رو جمع کردیم به امید نا امیدی اما از تله های سر راه خبر نداشتیم
برای همین دستور دادم امیر با سپاهی به راه را باز کنه
داشتیم میرفیتیم که ناگهان دیدم امیر و افرادش بر میگرند و فریاد میزنند انها گلادر هستند
گلادر ها از موجوداتی هستند که هیچ کسی انها را نمی شناخت ولی قدرت زیادی داشتند
به هر حال با رد شدن از جسد آنها به در رسیدیم
دره ای که بهش میگفتن
دره ی جهنم...

سه روز داشت تمام می شد
صبر زیادی بود
با شیپور یکی از نگهبان ها به ارتش آرایش دادیم
و تمام شوالیه ها آماده حرکت شدیم
وقتی به دروازه رسیدیم چیزی دیدیم که باورمون نشد
رهام با تعداد زیادی سرباز جلوی در اردوگاه گینکز بود
فورا دستور دادم که حمله کنند و حدود چند هزار نفر حمله کردند
جنگ سختی بود از یک طرف رهام که جنگجو قابلی بود از طرفی اینکه هنوز این اول جنگ بود و این سپاه کوچیکشون
اما تمام شد با دستور من ارتش شوالیه ها فوران با کمک امیر جنگ را به پایان دادند و روهام و چند فرمانده گینگز فرار کردند
اینجا بود که من شیپور به دست فرمان حمله دادم و تمام چند میلیون نفری که در چندین سال خون دل خوردن هم دل شده بودن برای هدفی مشترک حرکت کردیم
به سرعت خط دفاعی را نابود کردیم و وارد اردوگاه شدیم
تا تونستیم کشتیم ولی یک لحظه نگاهم به امیر افتاد
امیر و رهام دو رقیب همیشگی سخت درگیر بودند
رهام در نبرد نا برابر ناگهان جنگی که امیر برده بود را با خنجر مخفی تمام کرد
امیر زخمی شد و رهام خواست ضربه آخر را بزند که من به سرعت خواستم جلوگیری کنم ولی عالمی نزاشت
گفت :امپراطور اگر شما برید کماندار ها شما را میزنند
راست میگفت اونا تله گزاشته بودن
ولی رفتم و امیر در آخرین لحظه ضربه ای خورد من که داشتم از ناراحتی می افتادم دیدم رهام بالای سر من قصد فرو کردن خنجر دارد که ناگهان تیری مثل عقاب ب رهام برخورد کرد
بعله
پرواز
فرمانده دلیری که سال ها بود ندیده بودمش
اون چندین سال در دره مخفی شده بود
اون کمک کرد تا امر را به عقب سپاه ببریم
ولی دیگه دیر شده بود
امیر در اخرین لحظه: همیشه آزادی آرزوی یک دلیر مرد بود امید وارم انتقام من را بگیرید
و نگهان غرش عقابی در آسمان امیر کشته شد
فورا به میدان بازگشتم و برای اتمام آمدم
دست من تیری خورده بود و هر لحظه چشمم تار می شد
تیر را با درد فراوان بیرو کشیدم و حمله کردم
دیگه داشتیم پیروز میشدیم که عالمی گفت : امپراطور ما باید عقب نشینی کنیم تلفات خیلی سنگین بود
ولی یاد امیر نزاشت و من با روحیه بیشتر جنگیدم
چندین شبانه روز طول کشید تا در آخر ما نیرو ها گینگز را شکست دادیم
ولی رهام را پیدا نکردند که تیر دوم به پشت من خورد و از حال رفتم اما قبل آن که بیهوش شوم بلند شدم و محکم به سمت رهام رفتم و شمشیر پولادین جدم را در قبلش فرو کردم واین فرد را تا ابد نابود کردم
ولی دیگر توان نداشتم
و افتادم
چند ساعت بعد دیدم من در چند قدمی اردوگاه هستم و دیدم منظره ای که با آزادی همخون بود
اما یک مشکلی بود
گینگز اعظم
عالمی گفت من شوالیه ها او را به شدت زخمی کردیم ولی توانست توسط سربازان فراری فرار کند
به هر حال چه میشود کرد
پایان فصل اول
در فصل دوم با ما باشید

آها یادم رقت ... اژدها سفیده هم نقش کمرنگی داشت فصل دو برسونینش به برادر دوقلوم

alixfazl5

اینم پایان داستان از دیدگاه من بود
چون عصر پادشاهان اصلا هیچجوره راه نداره چنین پایانیو نبینیم و مسدودی نداشته باشه
حداقل روز جنگ انتظار داشتم بگه امیر dmc4s مسدود شد و امیر باقریم تاج تخت رو سر این از دست داد که بالای 16000 تکاوری که داشت(اشاره به لایکهاش) توسط یک شخصیت گمنام ربوده شد



و بعله بالاخره نبرد نهایی در یک صبح دلپزیر پاییزی فرا میرسد
که ناکهان هرکسی هرکاری میکنه نمیتونه وارد میدون بشه
چه اتفاقی یعنی اففتاده بود؟
وقتی خبر رسید که چه اتفاقی افتاده همه مات و مبهوت همدیگرو نگاه میکنن
تمام شخصیتا عرق سردی روی پیشونیشون نشسته بود
باور کردنی نبود
وسط میدون جنگ بین دو سپاه این نوشته با قونت بزرگ نشوته شده بود:

کاربران محترم شما به دلیل استفاده از مولتی اکانت مسدود میباشید
تیم پشتیبانی لحظات خوشی را برای شما آرزو مند است

و با خوبیو خوشی هممون میریم سر کارو زندگیمون و از تیم زحمتکش پشتیبانی هم تشکر میکنیم بابت زحمات شبانه روزیشون

فصل یک تازه تموم شده هنوز ادامه داره بعد کلا سرزمین ما 3 شهر بیشتر متحد نکرده ( اونم تو 3 سال ) مولتیش کجا بود
سمت شما مولتی باز بودن احتمالا