[b]چه کسی حرف مرا می فهمد؟ چه کسی درد مرا می داند؟ در پس پرده ی اشک چشمم چه کسی راز مرا می خواند؟ چه کسی واژه ی تنهایی را در دل غم زده ام می بیند؟ با سر انگشت محبت چه کسی قطره ی اشک مرا می چیند سال ها غیر خداوند بزرگ هیچ کس از غمم آگاه نبود توشه ی زندگیم در همه عمر جز غم و غصه ی جان کاه نبود مرگ یک روز و یا یک شب سرد چشم غمگین مرا می بندد شاید آنجا پس از این رنج و عذاب سردی گور به رویم خندد[/b]

شب شب که میشه تو کوچه غم اشک من میشه ستاره من چشامو به ابرا میدم آسمون بارون میباره میخونم آخ که دیگه فرنگیس عشق تو داغونم کرد به کی بگم که چشمات تو غصه زندونم کرد دلم شده دیوونه خدا خودش میدونه کوچه دلش میگیره سکوتشو میشکونه پنجره ها با فریاد میگن کی باز میخونه میخونم آخ که دیگه فرنگیس عشق تو داغونم کرد به کی بگم که چشمات تو غصه زندونم کرد

[b]هیچ گاه دوست داشتن های پر دلیل را دوست نداشته ام مثلا این ها که می گویند عاشقِ چشمانش شدم اصلا معنی ندارد وقتی کسی می گوید چرا دوستش داری باید نگاهش کنی لبخند بزنی و بگویی چون دوستش دارم[/b]

[b]سلام خدا منم یه بنده ی خاکی منو یادت هست اومدم یه چیزی بهت بگم خواهش میکنم خدایا ما خاکیم انسانیم میشکنیم یکمی یواش تر مارو با ضربه هات امتحان کن میشکنیم باورکن[/b]

[b] روز مرگم چه روز شلوغیست چه درداور است هرقدر که نبودی امروز هستی پرنگ تر از همیشه زیر تابوتم را میگیری چرا تو که میدانی از هر فاصله ای حست میکنم پس چرا جسم بی جانم را هوایی میکنی سرد شدم بخ زدم خوشحال بودم که دیگر چیزی را حس نمیکنم ولی باز هم دستانت گرمم کرد ببینم دیگر نگران ان نیستی که کسی تو را با من ببیند اشک میرزی چرا گفتم دوست دارم تو گفتی بمیر من فقط خواستم حرفت را زمین نندازم مادرم را میبینی گل رزی را که اوردی ارامش نمیکند جفا کردم تنها به او فقط او مرا با همه ی اشتباهاتم دوستم داشت امروز اینجا این خاک سرد تمام ان چیزیست که تو برای من خواستی و عشق وعشق و عشق تمام ان چیزی بود که من برای تو خواستم عشق و مرگ تراژیدی زیبایست نه [/b]