اینو یه جایی خوندم:
رفیق داداش بزرگم بود ، وقتی از زندان آزاد شد میگفت : توبه کرده . عاشق شده . میگفت : میکانیکیش عالیه . میره تو یه میکانیکی کار میکنه . کم کم پول میاد دستش از
پولدارای فامیلشون هم یکم قرض میگیره خودش میکانیکی میزنه . میره خواستگاری عشقش .یه خونه نقلی کرایه میکنن ، اسم بچه هاشون رو هم انتخاب کرده بودن
ولی هر میکانیکی رفت وقتی فهمیدن زندان بوده بهش کار ندادن حتی میکانیکه کوچه خودمون که میدونست توبه کرده . رفت پیش پول دارای فامیلشون . هیچکدومشون بهش پول ندادن .آخه به کسی که زندان رفت بود اعتماد نداشتن
وقتی شنیدم سکته قلبی کرده و مرده باورم نمیشد . وقتی رفتیم سر قبرش هر کدوم از پولدارای فامیلشون پول یه چیزو داده بودن یکی پول قبر یکی پول غذا . وای چه مراسمی چقدر پول خرج شد . اندازه یه مغازه میکانیکی خوب. شایدم بیشتر . میکانیک کوچمون که بهش کار نداده بود بالا قبرش چه گریه ای میکرد . آخر سر پدر مادرش چه تشکری میکردن از پولدارای فامیلشون که کمکشون کرده بودن ، پولدارای فامیلشون چقدر اسمشون تو فامیل رفت بالا
نمیدونم چی بگم . لایکشم مثل همیشه : هه ...

داستان خلقت زن




از هنگامی که خداوند مشغول خلق زن بود، شش روز می‌گذشت.
فرشته‌ای ظاهر شد و گفت: "چرا این همه وقت صرف این یکی می‌فرمایید؟"
خداوند پاسخ داد:
"دستور کار او را دیده‌ای‌؟
باید دویست قطعه متحرک داشته باشد، که همگی قابل جایگزینی باشند.
باید بتواند با خوردن قهوه تلخ بدون شکر و غذای شب مانده کار کند.
دامنی داشته باشد که همزمان دو بچه را در خودش جا دهد و وقتی از جایش بلند شد ناپدید شود.
بوسه‌ای داشته باشد که بتواند همه دردها را، از زانوی خراشیده گرفته تا قلب شکسته، درمان کند."
فرشته سعی کرد جلوی خدا را بگیرد.
"این همه کار برای یک روز خیلی زیاد است. باشد فردا تمامش بفرمایید."
خداوند گفت :
"نمی شود!!
چیزی نمانده تا کار خلق این مخلوقی را که این همه به من نزدیک است، تمام کنم.
از این پس می تواند هنگام بیماری، خودش را درمان کند،
یک خانواده را با یک قرص نان سیر کند و یک بچه پنج سال را وادار کند دوش بگیرد."
فرشته نزدیک شد و به زن دست زد.

"اما ای خداوند، او را خیلی نرم آفریدی."
"بله نرم است، اما او را سخت هم آفریده‌ام.

تصورش را هم نمی‌توانی بکنی که تا چه حد می‌تواند تحمل کند و زحمت بکشد."
فرشته پرسید :
"فکر هم می‌تواند بکند؟"
خداوند پاسخ داد :
"نه تنها فکر می‌کند، بلکه قوه استدلال و مذاکره هم دارد."

آن گاه فرشته متوجه چیزی شد و به گونه زن دست زد.
فرشته گفت: بار خداوندا این نمونه که ساخته‌اید ایراد دارد نشت می‌کند؛
خداوند پاسخ داد: این اشک است.
فرشته پرسید :
"اشک دیگر برای چیست؟"

خداوند گفت:
"اشک وسیله‌ای است برای ابراز شادی، اندوه، درد، نا‌امیدی، تنهایی، سوگ و غرورش."
فرشته متاثر شد:
"شما فکر همه چیز را کرده‌اید، چون زن‌ها واقعا حیرت انگیزند."
زن‌ها قدرتی دارند که مردان را متحیر می‌کنند.

همواره بچه‌ها را به دندان می‌کشند.
سختی‌ها را بهتر تحمل می‌کنند.
بار زندگی را به دوش می‌کشند،
ولی شادی، عشق و لذت به فضای خانه می‌پراکنند.
وقتی خوشحالند گریه می‌کنند.
برای آنچه باور دارند می‌جنگند.

در مقابل بی‌عدالتی می‌ایستند.
وقتی مطمئن‌اند راه حل دیگری وجود دارد، نه را نمی‌پذیرند.
بدون قید و شرط دوست می‌دارند.
وقتی بچه‌هایشان به موفقیتی دست پیدا می‌کنند گریه می‌کنند.
وقتی می‌بینند همه از پا افتاده‌اند، قوی و پابرجا می‌مانند.
آنها می‌رانند، می‌پرند، راه می‌روند، می‌دوند که نشانتان بدهند چه قدر برایشان مهم هستید.

قلب زن است که جهان را به چرخش در می‌آورد
زن‌ها در هر اندازه و رنگ و شکلی موجودند و می‌دانند که بغل کردن و بوسیدن می‌تواند هر دل شکسته‌ای را التیام بخشد.
کار زن‌ها بیش از بچه به دنیا آوردن است،
آنها شادی و امید به ارمغان می‌آورند. آنها شفقت و فکر نو می‌بخشند
زن‌ها چیزهای زیادی برای گفتن و برای بخشیدن دارند.
خداوند گفت: "این مخلوق عظیم فقط یک عیب دارد!"



فرشته پرسید: "چه عیبی؟"
خداوند گفت:
"قدر خودش را نمی داند

دلم گرفته بیا پاره ی تنم مادر

بهانه گیر تو اینبار هم منم مادر

نمی شود که رفتن تو از سرم برود

که من نمی رود این عطراز تنم مادر

که من هنوز به یاد تو شب به موهایم

به جای دستهای تو شانه می زنم مادر

که من به شوق تو می خوابم و نمی فهمند

چرا ز عالم شب دل نمی کنم مادر

شبیه کودکی ام طاقتم سر آمده باز

چرا نمی گذرد بی تو ماندنم مادر..