شنیده ام :

وقتی مختار ، حرمله را دستگیر کرد ،

به او گفت بی رحم، آیا جایی در کربلا دلت سوخت؟

حرمله گفت : آری

آنجا که حسین ، اصغر را زیر عبایش پنهان کرده بود.

وچندین بار به سمت چادر رباب رفت و باز گشت.

چون خجالت زده بود.

آنجا دلم سوخت...

-------------------------------------------------------------------


فدای صداقت اون بی سوادی که

ازش پرسیدند عشق چند حرفه؟

گفت چهار حرف.

همه بهش خندیدند.

زیر لب گفت :

مگه حسین چندحرفه؟؟؟





حواست که هست؟؟!!



حسین را منتظرانش کشتند .....
واینک تویی و این زمانه ی آخر.....

این بقیة الله.....این الطالب وبدم المقتول به کربلا......!!

حواست که هست؟؟؟!!

محرم دیگری آمدو صدای قافله ی عشق می آید...

مبادا در کوفه بمانی....

وفریاد هل من ناصرینصرنی حسین را بی پاسخ بگذاری...!!

حسین اکنون منتظر لبیک توست........

لبیک یا حسین (ع)...........
*

*

*
ای صبا ! از من به اسماعیل قربانی بگو ،


زنده برگشتن ز کوی یار شرط عشق نیست


عاشق دلداده آن باشد که از کوی حبیب


تن به خاک و سر به نیزه سوی محبوبش رود ..

خوشم اومد مخصوصا اونی که درباره ی بی سواده بود

نازم آن آموزگاری را که در یک نصف روز دانش آموزان عالم را همه دانا کند
ابتدا قانون آزادی نویسد بر زمین بعد از با خون هفتاد و دو تن امضا کند
.
.
.
.
.
پرسیدم: از هلال ماه چرا قامتت خم است؟
آهی کشید و گفت:که ماه محرم است
گفتم:که چیست محرم
باناله گفت: ماه عزای اشرف و اولاد آدم است
.
.
.
.
.
کاش بودیم آن زمان کاری کنیم / از تو طفلان تو یاری کنیم / کاش ما هم کربلایی میشدیم / در رکاب تو فدایی میشدیم
.
.
.
.
.
آبروی حسین به کهکشان می ارزد / یک موی حسین بر دو جهان می ارزد / گفتم که بگو بهشت را قیمت چیست / گفتا که حسین بیش از آن می ارزد