تو همچو صبحی من شمع خلوت سحرم
تبسمی کن و جان بین که همی سپرم
تبسمی کن و جان بین که همی سپرم
چند ساله داریم بازی میکنیم ولی هنوز اطلاع دقیقی گینگیز ها نداریم 
از اتفاق ظاهرا ساده ... از اتفاقی که نیفتاده
می خندم و از خنده می ترسم ... هر روز از آینده می ترسم
زیر بید بی مجنون میشینم ... زیر شر شر بارون میشینم
فک میکنم شاید برگردی ... با خودم میگم باید برگردی
زندگی صحنۀ یکتای هنرمندی ماست
هر کسی نغمۀ خود خواند و از صحنه رود
صحنه پیوسته به جاست
خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد
هر کسی نغمۀ خود خواند و از صحنه رود
صحنه پیوسته به جاست
خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد
