عشق واقعی عشق بخداست

البته عشقی که دو طرفه و واقعی باشه، نه اینکه بریم هم غلطی دوست داریم بکنیم بعد شب بشینیم به دعا بخونیم بگیم وای من عاشق خدام

و اینکه دین خدا رو رد کنیم به اسم اینکه خدا سخت گیر نیست و...

چند وقت پیش یه مطلب میخوندم نوشته بود" خدای من نه در کعبه است نه در کلیسا خدای من اینجاست، خدای من مرا از آتش نمیترساند، فقط از بیهوده سخن گفتن و شکستن دلها میترساند."

بعله اگر یکم در قرآن دقت کنیم میفرماید که اولاً کعبه مرکز وحدت خدا و وحدت مومنین است و مقدس ترین مکان زمینه، درسته که خدا همه جا هست ولی خب یه مکان هایی وجود دارن که حرم امن قرار داده شدن و خدا میگه من از وجودم بیشتر در اونجا دمیدم.
نکته دوم این است که خدا قرآن را برای تذکر فرستاده برای کسی که بترسد! آیه 3 سوره طه میفرماید:
الا تذکرة لمن یخشی، این قرآن جز تذکری برای کسی که بترسد نیست. ینی خدا این قرآن و پیغمبرو فرستاده که شما را تذکر بدن و بترسونن، قرآن میفرماید جنات عدن برای کسی ست که از مقام پروردگارش بترسد!
الان نویسنده اون متن بالا فکر کرده خیلی به خدا نزدیکه و عاشق خداست با اینکه میتونم به طور قع بگم نمازاش باطله و اصلاً درکی که از خدا داره بی معنیه،
خلاصه خواستم اینو بگم که خودمونو توی حرام غرق نکنیم به اسم اینکه خدا سخت گیر نیست، خدا رو گول میزنیم یا خودمونو؟ عاشق واقعی اونه که از فرمان خدا اطاعت کنه نه اینکه فقط ادا در بیاره و چرت و پرت بگه و بگه من با فکر درست و محبت و... به خدا نزدیک میشم، شاید اون محبته هم از نوع حرام باشه اصن

خلاصه باید خیلی مواظب بود، امام خمینی میفرماید : مُلا شدن چه آسان، آدم شدن چه سخت است!
کسی که میخواد آدم بشه و عاشق خدا باشه باید عمل صالحی انجام بده و از محرمات دوری کنه نه اینکه فقط روشنفکر بازی در بیاره.

اوه اوه فکر کنم خیلی زیاد شد
